Van de voorzitter: Drie maanden geen nieuwsbrief. Dus drie maanden geen nieuws? Niets is minder waar. Nieuws genoeg maar geen tijd om alles op papier te zetten.
Er is genoeg gebeurd. Heel veel positief nieuws. Zo hadden we een prachtig kamp afgelopen juli maar ook op ander front is er veel positief nieuws. Wellicht is het grootste positieve nieuws het feit dat de SNR na negen jaar een eigen onderkomen heeft. We hebben de sleutel gekregen van een leegstaande basisschool in Hippolytushoef. Daar hebben we een zee van ruimte, aan de rand van het dorp. Opslag, reparatie, sorteren, alles comfortabel onder één dak maar ook de mogelijkheid een kringloopwinkel te starten en wellicht een bijdrage te kunnen leveren aan de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning). Daarnaast willen we graag met meer maatschappelijke instanties samenwerken zodat we niet alleen kunnen dienen in Roemenië maar dat ook in onze eigen omgeving kunnen doen.
Toch hebben we helaas ook negatief nieuws. In Roemenië ben ik n.l. opgelicht door een criminele bende. En dat is een enorme domper. Je hoort het van anderen en zelf waarschuw je en ben je op je hoede dat het jou niet overkomt. Maar dan……loop je zelf in de val. Het hele relaas kunt u verderop in deze nieuwsbrief lezen. Toch wil ik al bij dit voorwoord mijn welgemeende excuses aanbieden. Ik realiseer me maar als te goed dat ik met geld, voor een groot deel door anderen bijeen gebracht werk en dat is veelal een vertrouwenskwestie, waarbij de armsten en zwaksten geholpen MOETEN worden. Als dan een stelletje boeven op laaghartige manier het geld van feitelijk deze mensen roven en je bent daar zelf- onbedoeld- een schakel in dan zet dat je positie wel aan het wankelen, Ik heb dan ook mijn functie als voorzitter binnen ons bestuur ter discussie gesteld. Het bestuur heeft echter gemeend dat ik aan kan en mag blijven.
Wel wil ik naar alle andere mensen en stichtingen toe waarschuwen: “Kijk uit! Voor je het weet ben je ergens ingetrapt.” Cybercriminelen worden steeds geraffineerder.
En….Alleen je pin- code geheim houden is niet voldoende. Er zijn ook nog I- en S- codes. Houd ze ten allen tijde voor jezelf!!
Toch gaan we wel door. Want persoonlijk geloof ik dat daar waar tegenstand is, daar waar je van je apropo wordt gebracht, er een beweging, een macht is die niet blij met je is. En dat is juist een reden om door te gaan. Want het niet blij met jou wordt meestal veroorzaakt omdat je op de goede weg bent. De weg van het Licht. Wat de duisternis niet kan verdragen. Want het licht zal de duisternis verdrijven. En Het Licht van de wereld is Christus. En dat is degene die we vanuit Stichting Netwerk Roemenië willen dienen. Hij is de overwinnaar. Met als grote wapen de Liefde. Zijn Liefde die wij mogen delen en uitdelen. Het is die Liefde die uiteindelijk alles overwint.
Ik wens u veel leesplezier.
Dick Krabbendam, voorzitter SNR.
SNR heeft eigen gebouw. Maandag 15 september jl. mochten Dick en José Krabbendam uit handen van de gebouwenbeheerder van Hollands Kroon, Rens Kramer de sleutel van de voormalige basisschool “de Marske” in ontvangst nemen. Vanaf 1 oktober heeft de SNR, bijna 10 jaar na de oprichting, een eigen plek. Want op deze dag krijgen wij officieel de beschikking over een groot deel van dit gebouw in Hippolytushoef. En daar zijn wij ontzettend blij mee. Want dat betekent dat er een einde komt aan het moeten opslaan van goederen op plaatsen waar we de faciliteiten misten om deze goederen goed uit te zoeken. Het betekent ook dat we een plek krijgen waar we meer kunnen gaan doen dan alleen het inzamelen van hulpgoederen. Minstens net zo belangrijk is dat we de goederen heel en schoon kunnen verzenden. We kunnen alle kleding controleren op gebreken en hygiëne.
Ook kunnen computers nagekeken worden en ook hopen we dat bijvoorbeeld fietsen, rollators, rolstoelen, kinderwagens etc. in goede staat naar Roemenië gaan omdat ze zijn nagekeken en eventueel gerepareerd.
Daarnaast hebben we nu ruimte waar we meerdere malen een markt kunnen houden om daarmee de benodigde financiën voor de kosten van het gebouw maar ook de kosten van transporten én van het ondersteunen van projecten in Roemenië bij elkaar te krijgen.
Het spreekt voor zich dat we op korte termijn op zoek zijn naar vrijwilligers om samen met ons enige dagen per week te werken aan al deze bezigheden.
Voorgeschiedenis: Zoals velen van jullie zullen weten heeft Stichting Netwerk Roemenië sinds zijn oprichting in 2005 geen eigen onderkomen gehad. Dat wil zeggen, sinds de jaren negentig zamelden we kleding in, maar in eerste instantie bewaarden we dat in de kruipruimte onder ons huis in Westerland. In 2003 kregen we ruimte aangeboden in Petten, in de kelder van Huis ter Duin. Nadat echter in juli 2005 de kelder door vandalen onder water was gezet, konden we door bemiddeling van Gerard Haverkamp terecht in een schuur bij de Oostwaardhoeve in Slootdorp. Ook Piet en Mieke Montsma in Slootdorp hielpen, door ruimte beschikbaar te stellen. Tot op heden hebben we hier onze binnen gekomen hulpgoederen in ondergebracht en regelmatig worden deze vanuit hier naar Roemenië verzonden.
De SNR – najaarsmarkt op zaterdag 18 oktober op nieuwe locatie.
Ons streven is er op gericht om op zeer korte termijn een kringloopwinkel te gaan openen in de Marske. Maar voor dat zover is, beginnen we met een bijna traditionele markt. Alleen, dat doen we wel vanaf onze nieuwe locatie. En uitgebreider dan ooit. Het wordt nog niet de officiële opening van ons gebouw, maar wanneer u nieuwsgiering bent naar onze nieuwe vestiging óf u wilt komen grasduinen tussen onze leuke spulletjes óf u wilt een kop koffie of thee komen drinken met de het lekkerste home- made Wieringer gebak c.q. taart óf u wilt dit alle drie? Kom gerust!
We zijn zaterdag 18 oktober open van 10 tot 16 uur. Ons adres is Irisstraat 2, 1777XP in Hippolytushoef.
Kom als het even kan op de fiets. Er is n.l. niet zo veel parkeerplek. De buurt zal het waarschijnlijk erg waarderen wanneer zij van ons geen overlast hebben.
Roemenen op vakantie in Nederland. In de eerste helft van juli zijn David en Rodica Mc.Guire met hun dochtertje Sabrina naar Nederland gekomen. Zij werden voor de reis naar Nederland en terug gesponsord vanuit Engeland. Dat werd gedaan om voor hun mogelijk te maken een caravan voor noodbewoning mee te nemen. Van heel lieve mensen in Nederland kregen zij ook de mogelijkheid een week een vakantiehuis in Julianadorp te betrekken. Daar heeft de familie dankbaar gebruik van gemaakt. Op de terugweg is de caravan, die inmiddels al lange tijd te wachten stond op het land van Bart en Anneke Kraak in Oosterland, meegenomen naar Roemenië.
In augustus arriveerden Liviu en Helena Tudosie met hun kinderen Thomas en Claudia in Nederland en ook zij konden vakantie vieren in Julianadorp. De tweede week werd doorgebracht in Wapenveld. Op meerdere plaatsen konden de mensen kennis maken met deze familie. Overigens Was de familie Tudosie voor hun komst naar Nederland in Turnu Severin.
Tienerweek In Turnu Severin. De Roemeense tieners die aanvankelijk in augustus naar Nederland zouden gekomen, zijn samen met Liviu en de ander leiding van Veritas en vanuit Nederland Joost Zijderlaan een week bijeen geweest. Ze hebben daar een geweldige tijd beleefd.
Caravans. Na ruim 1 ½ jaar is de prachtige caravan van de firma Pouw uit Heerhugowaard dan eindelijk in Roemenië terecht gekomen en meteen, zoals al vermeld, in gebruik genomen. Dit geeft aan hoe zeer deze caravans van nut kunnen zijn. De caravan die David op de terugweg vanuit Nederland meenam is op de dag van aankomt in Roemenië direct ingezet voor noodbewoning. Want het huis van Hordu in Tigmandru was net daarvoor ingestort. Hordu werkt al jaren voor David. Er gaat gewerkt worden aan het bouwen van een nieuw huis voor Hordu. (zie verderop)
Inmiddels staat er weer een caravan klaar om naar Roemenië gebracht te worden. Hij is geheel gecontroleerd en waar nodig hersteld en deze kan ook verantwoord over de weg naar Roemenië gebracht worden. Met klem vragen wij of iemand hem
mee kan nemen, als die het plan heeft om naar Roemenië te gaan. Onderweg kan hij gebruikt worden en hij mag ook voor een volledige vakantie gebruikt worden, als hij aan het eind van de rit maar in Roemenië achter blijft, bij David Mc.Guire in Danes.
Uit Purmerend gaat Bas Frelink begin oktober met een team naar Roemenië om mee te helpen er voor te zorgen dat Hordu weer volwaardige woonruimte krijgt.Wij wensen hun een zeer voorspoedige en gezegende tijd toe.
Hands 2gether for Romania. Afgelopen juli ben ik, samen met mijn dochter en haar vriend, opnieuw naar Roemenië geweest. Opnieuw hadden we de grote aanhanger mee, gevuld met kleding en matrassen. De matrassen gingen naar David en de kleding naar Soard, naar “project of Hope” van Katalin en Magda Palko en de broer van Magda, Geza. Daarna hebben we meegeholpen met het kinderkamp in Tirgu Mures.
Geweldig kinderkamp in Tirgu Mures. Van 14 t/m 25 juli hadden we een geweldig kinderkamp. Na een lange voorbereiding die grotendeels in handen lag van Jeannette Folkeringa uit Wognum was het dan eindelijk zover. In het Rhema- huis in Tirgu Mures, een huis, speciaal voor tieners die besmet zijn met het HIV- virus, kwamen twee groepen kinderen tussen de 6 en 12 jaar uit Sighisoara ieder een week vakantie vieren. Nu zult u misschien denken: “Tieners met HIV besmet? Hoe kan dat nou?” Het antwoord is even eenvoudig als triest. In de jaren negentig betrokken een aantal ziekenhuizen in Roemenië hun bloed uit Afrika, omdat dit veel goedkoper was.
Helaas zaten daar ook partijen tussen die besmet waren met het HIV- virus. Veel mensen zijn daardoor in Roemenië besmet geraakt, waaronder ook deze tieners. De tieners van het Rhema- huis waren toen nog kinderen en ook slachtoffer van deze ongelooflijk lelijke medische misser. Ze werden ook nog eens in het ziekenhuis, waar ze permanent waren opgenomen, praktisch onzichtbaar opgeborgen omdat iedereen bang was voor besmetting. De kinderen leden enorm, vooral aan het gebrek aan aandacht en liefde en ze raakten dan ook, vooral geestelijk, enorm beschadigd.
De vrouw die deze kinderen “ontdekte”, Ibolya Ungur, was zo geshockeerd dat ze besloot alles op alles te zetten om deze kinderen uit de ziekenhuizen te krijgen en ze in een huis van haar onder te brengen. En zo ontstond het Rhema- huis.
In het Rhema- huis zijn sinds het bestaan al veel kinderen overleden aan uiteindelijk aids, maar er zijn ook nog steeds tieners die nog geen aids hebben. De kans op besmetting is, zoals wij in het westen weten, uiterst gering én naast het huis bevind zich nog een huis wat heel geschikt was als accommodatie voor een kinderkamp.
Wil je meer weten over dit kamp, kijk dan op de Facebook- website van Opgelicht voor € 2700,-. Ja, u leest het goed. Opgelicht voor € 2700,-. Het kost mij erg veel moeite om dit op papier te zetten want ik schaam me enorm maar het is echt waar. Wat is er gebeurd?
In de tweede week van ons kamp in Tirgu Mures, op woensdag 23 juli, gingen we een middag met de kinderen naar een nieuw Nederlands project, van stichting TIMULAZU. Hier wonen acht, en uiteindelijk zestien jongeren die uit een kindertehuis afkomstig zijn en de leeftijd van 18 jaar hebben bereikt, (dus het kindertehuis verplicht moeten verlaten), twee jaar lang een soort van bijscholing. Na deze twee jaar hebbe ze een veel grotere kans van slagen in de maatschappij. Er wordt o.a. een mini- boerderij gerund en dat was nu weer interessant voor onze kinderen uit Sighisoara.
In de ochtend had ik nog geprobeerd de website van de Rabo- bank te raadplegen
- ze financiën. Helaas was er een grote internetstoring, waardoor ze onbereikbaar ’s Middags wordt ik in Sanmarghita, waar het project is, gebeld door een zgn. medewerker van de Rabobank. Zij vraagt of ik even een momentje heeft en begint een verhaal over een “pas-loze randomreader”. Haar stem klinkt zakelijk- vriendelijk en ik heb het gevoel dat ik haar van de balie ken. Maar toch vraag ik haar hoe ik zeker kan weten dat ze me niet probeert op te lichten want dat gebeurt heel veel. Als antwoord zegt ze dat ik dat absoluut zo meteen in het gesprek zal merken en ze vraagt er achteraan of onze stichting al een nieuwe penningmeester heeft? Ik ga inmiddels verder met het gesprek en vraag of ze nu wel iets met me kan regelen omdat er een grote internetstoring is. Volgens haar maakt
dat in ons geval niets uit. Eén ding hield ik me zelf heel erg voor: Zodra ze naar m’n pincode zou gaan vragen is het gesprek beëindigd! Want dat staat in m’n geheugen gegrift: “Nooit je pincode geven!!”
Nou, m’n pincode heb ik dus niet gegeven maar om zeker te weten dat ik de juiste persoon/ pashouder ben had ze wel het nummer van m’n pas nodig en een zgn. I- code nodig. Vervolgens vroeg ze, heel zakelijk, of de reader opnieuw voor de betaal- en spaarrekening gezamenlijk moest gelden, Om dat te kunnen regelen moest ze een S- code hebben. (Dus nog steeds géén pin- code van de pas dus!) Hierna maakte ze excuus dat het gesprek wel een beetje lang duurt en dat ze mij heeft gebeld dus ik de betaler van het telefoongesprek ben. Ze zou het verder kort maken en sprak vervolgens een datum met me af waarop de reader door een speciale bode bij me thuis bezorgd zou gaan worden. Einde gesprek.
Na een leuke middag verder in Sanmarghita gaan we weer terug naar Tirgu Mures waar we verder ons programma hebben. Contact via internet met de bank was nog steeds onmogelijk want de storing is nog niet voorbij. ’s Avonds hebben we evaluatie van de dag en na de evaluatie opnieuw geprobeerd de Rabo-app. te openen. De storing was voor dat moment even opgeheven en tot mijn grote ontsteltenis ontdek ik dat er een spoedbetaling is afgeschreven via de ING op de lopende rekening. Voor kleding aan ene “Margarita” van € 1.300,-. Het duurde niet lang of het drong tot me door hoe dit tot stand was gekomen. Paniek dus. Wat nu? Toen iemand mij vroeg of er geen geld was gehaald van de projectenrekening ben ik dat meteen gaan controleren. En ja wel hoor. Spoedbetaling van € 1.400,- aan dezelfde mevrouw Margarita maar nu voor speelgoed.
Direct heb ik de passen laten blokkeren en heb ik contact opgenomen met alle instanties die ook maar nog iets voor ons zouden kunnen doen. Helaas moest ik, om aangifte bij de politie te kunnen doen, in Nederland zijn. Per internet is dat niet mogelijk!, Dus dat heb ik pas na terugkomst kunnen doen.
Overigens had de situatie nog veel erger kunnen zijn, want bij toeval had ik de kosten voor het hele kamp, bijna € 5.000,- de dag ervoor betaald. Dus dat was van de rekening af voordat we werden opgelicht. En na de oplichting van deze dame is er nog € 1.500,- gestort voor een bouwproject. Was dat iets eerder gedaan en de betaling voor het kamp iets later, dan was er waarschijnlijk meer dan € 9.000,-,- gestolen.
Ook positief was het dat ik van mezelf veel contanten mee had, waardoor het mogelijk werd het kamp af te maken en ook de brandstof naar huis terug te betalen. Maar wat wel weer heel erg is, is dat hetgeen er over zou blijven van dit project, verdeeld zou worden tussen stichting Veritas en het Rhema- huis. D.m.v. acties hopen we toch op korte termijn hun het beoogde extra bedrag te kunnen geven.
Tot slot nogmaals, het spijt mij enorm dat ik niet alerter ben geweest. Ik zal mijn uiterste best doen om dergelijke fouten in de toekomst te voorkomen.
Bob en Anouk De afgelopen maand (september) zijn Bob ten Hove en Anouk Ophoff wezen bouwen in Roemenië onder leiding van David Mc. Guire. Zij hebben mee geholpen aan meerder projecten. In totaal hebben zij voor het kunnen meehelpen ruim € 3800,- opgehaald. Daarvan kon heel veel worden uitgevoerd. Zij hebben hier een film van gemaakt en die kun je hier bekijken op onze Facebook-site.
(foto Bob 2e van links en Anouk 7e van links)
Team Herfstvakantie Eric Cappelli. Op 11 oktober vertrekt vanaf luchthaven Eindhoven een nieuw team naar Sighisoara. Ditmaal is het een groep, samengesteld door Eric Cappelli. Eric is voorganger van twee pinkstergemeenten, n.l. van de Ark in Middenmeer en van de Philadelphiagemeente in Hippolytushoef. Met hem mee gaan naast zijn zoon nog 3 mannen en 2 vrouwen mee. Ze gaan meehelpen bij Veritas bij vooral de tieners maar daarnaast gaan ze zich ook oriënteren waar ze de komende jaren zich ook voor in kunnen gaan zetten. Eric heeft aangegeven dat hij dit samen met de SNR wil gaan doen, dus krijgen we daarmee een behoorlijke versterking. De volgende nieuwsbrief hoop ik een verslag van hun reis te kunnen geven.
Winteractie: Ook dit jaar zal de SNR opnieuw bij diverse supermarkten te vinden zijn voor het inzamelen van voedsel voor de meest armen in Sighisoara en omgeving. Ook nu zullen we hoogstwaarschijnlijk staan bij de drie Deka- markten in Hippolytushoef, Den Oever en Middenmeer. Ditmaal gaat het om de vrijdag 12 en zaterdag 13 december. We doen nu al een oproep voor mensen die ons daarbij kunnen helpen, door een deel van de dag in één van de supermarkten te gaan staan. Ons streven is er op gericht dat je altijd met z’n tweeën staat!
Stageplek Weet jij dat het mogelijk is via onze bemiddeling een stageplek in Roemenië te krijgen voor diverse soorten opleidingen? Je komt terug en bent een ervaring rijker!!
Lijkt het je wat? Neem dan eens contact op.
Kleding: We zamelen doorlopend kleding in. Het merendeel daarvan gaat naar Roemenië. Mochten we een overschot hebben, dan verkopen we dit aan Reshare (leger des Heils) Ook verkopen we twee keer per jaar kleding op onze eigen rommelmarkt. Van de opbrengst wordt een deel van de transportkosten betaald. Dus, heeft u kleding over? Denk aan ons. En wilt u dan dat het wél naar Roemenië gaat? Zet dan op de zak: Alleen voor Roemenië!!
Wordt partner van de SNR We hebben het afgelopen jaar weer veel kunnen doen. En daar zijn we heel dankbaar voor. Vooral naar God die dit alles mogelijk maakt. En ons daar ook in leidt. Naast het feit dat we heel veel steun hebben gekregen voor onze projecten hebben we ook kosten die horen bij het in stand houden van de SNR. En dan met name voor logistieke kosten. Hier hebben we, het liefst vaste, donateurs voor nodig.