Hoi allemaal, Zo is de zomer voor het gevoel nauwelijks begonnen op het moment dat we met een heel team richting Roemenië vertrekken en zo ben je nog maar net terug en giet het van de lucht met het gevoel dat de kachel onderhand wel weer aan mag. Enerzijds dus een korte zomer maar anderzijds ook een zomer met heel veel bezigheden die we hebben kunnen uitvoeren met een fantastische groep mensen van voor het merendeel jonge leeftijd en wie niet echt jong meer is voelt zich dat nog wel. Wat een motivatie. Wat een enthousiasme. Wat een doorzettingsvermogen wat een aanpassingsvermogen.
Ik kijk terug op een geweldige tijd in een zomers Roemenië waar de temperatuur zowel twee dagen onder de dertig als ook twee dagen boven de veertig graden was en verder er tussen in. Hoe ons zomerproject is verlopen kun je lezen in deze nieuwsbrief. Maar ook wat er komen gaat kun je lezen. Ik zou zeggen, veel plezier en heb je behoefte om te reageren op de inhoud, doe het. We staan graag open voor kritiek als deze opbouwend bedoeld is.
Dick Krabbendam, voorzitter SNR.
Bouwteam zomer 2010. Een bijdrage van Dionne Blauw
De reis naar Roemenië was geweldig om mee te mogen maken. Ik heb deze tijd als heel gezegend, indrukwekkend en mooi ervaren. Elkaar op deze manier hebben leren kennen vind ik nog steeds erg bijzonder. Zien hoe Dick en José met hun Stichting in Roemenië werken en hoe liefdevol, positief en gastvrij zij zijn. Ze waren echt als ouders voor mij waar je jezelf bij kunt zijn. Ik heb veel bewondering en respect voor hun als gezin en hoe zij zich voor God inzetten. Van hun heb ik alleen al zoveel geleerd! Ik geloof dat zij wandelen in Gods plan voor hun leven en dat nog vele wonderen en tekenen zullen volgen.
Om onder arme mensen te zijn en in een team te werken was heel indrukwekkend en maakte me soms ook emotioneel. Zo anders dan thuis en de beelden die de tv hier soms van geeft. Je bent nu zelf op zo’n plek en ziet met eigen ogen hoe de mensen leven. Dit raakt je, maar ziet dat God oog heeft voor iedereen. Het ontmoeten van de kinderen op de bouwplek was heel mooi. Door middel van spel en communicatie met handen en voeten krijg je een heel speciale band.
spelen met de kinderen Piet met Szusza en dochtertje
Het werken ging goed. De manier van plannen, organiseren en regelen van materialen verloopt anders dan in Nederland. Ik merkte, dus ook aan mezelf, dat Nederlanders een strakke planning en organisatie gewend zijn. Dit is best komisch om te ervaren omdat ik daar van te voren niet echt stil had gestaan hoe dit in zijn werk zou gaan. Ik dacht dat we continu hard aan het werk zouden zijn en alleen met Zsuzsa en haar kinderen in contact zouden komen. De voorstelling die ik had gemaakt klopte, gelukkig, niet helemaal. Het leuke was juist dat je het ene moment stond te graven, maar het andere moment ook zo weer bezig kon zijn met brood smeren, water uitdelen of spelen met de kinderen.
Ik denk iedere dag terug aan deze ervaring en vraag me vaak af hoe het met Zsuzsa, de kinderen en het huisje gaat. We blijven voor hun bidden en hopen dat zij een schappelijk huisje zullen gaan bewonen. Ik hoop er weer naartoe te gaan met een nieuw team of als buitenlandse stage.
We hebben ontzettend veel lol gehad en goals gemaakt met het tafelvoetballen in de Mana kerk. Dit deden we na het ontbijt voordat we naar de bouwplek gingen of na het avondeten. Hilarisch leuk! Ook tijdens de reis véél gelachen, gepraat en geslapen.
De dienst op zondagmorgen in de Mana kerk was mooi en ook de huiskring in een zigeunerdorpje speciaal om mee te maken. Dezelfde liedjes als hier alleen dan in het Roemeens, Engels, Hongaars en Nederlands door elkaar. Echt leuk. Dat je met zo met een aantal Roemeense broers en zussen dienst kunt houden en getuigenissen en wonderen deelt. Een groot geloof en grote openheid waar ik ook van heb geleerd. Geven, mensen bezoeken, helpen, spelen, knuffelen en mensen van eten en drinken voorzien heeft zo’n mooie uitwerking! Geweldig.
hard aan het werk, fundering graven. Maar ook tijd nemen voor gebed
Aan het einde van de dagen evalueerden we en hebben veel samen gebeden. Op deze manier groeiden we als team in missie, maar ervaarde ik ook sterke groei in mijn eigen geloofswandel. Ook nu heeft dit nog zijn uitwerking wat ik heel tof vind om te mogen ervaren. Met elkaar op God vertrouwen, situaties en mensen aan Hem opdragen en relatie met elkaar versterken. We deden heel veel samen wat op een relaxte manier verliep.
Ook het weekend waarin we als team leuke dingen voor onszelf hebben gedaan gaf een vakantiegevoel. Met elkaar naar een pizzeria, zwembad, zoutmijn, zoutwaterbad, markt en verschillende terrasjes. Erg leuk!
De oudste zoon van Zsuzsa vond deze week veel broers en zussen
Nu we alweer een tijdje terug zijn merk ik in veel dingen dat dit een waardevolle ervaring is geweest en er een speciale band is met deze broers en zussen. Ook met Roemeense!
Dick, José, Sifra, Lennard, Stephany, Dominique, Piet, Thomas, Lea en Ilse: Bedankt! Ik vond het geweldig om met jullie een team te zijn
Beste vrienden, (door Stelica en Cristina Barabas)
Graag willen we u danken voor uw gebeden en voor uw ondersteuning. We waarderen alles wat u gedaan heeft voor ons kamp. Zonder jullie was het niet gelukt. We voelden de geestelijke strijd voor ons kamp heel sterk.
Zoals u misschien weet hebben wij een kamp gehad met tieners uit Boiu, Sighisoara, Soard, Secuieni en Nederland. Het was een multinationaal en multicultureel kamp, waar Zigeuners, Roemenen, Hongaren en Nederlandse tieners en volwassenen aan meededen.
Het was een geweldig, goed kamp, met heel veel uitdagingen. We hadden hele professionele en toegewijde leiders die ons hebben geholpen.
Sommige van de tieners gaven hun leven aan Jezus en de meeste van de tieners besloten om elke dag te leven met Jezus en Hem te betrekken bij alle aspecten van hun leven. Dit was wat zij aan ons vertelden.
Ik wil graag vertellen over een meisje, die Catalina heet.
Ze gedroeg zich erg slecht toen ze in het kamp kwam. Ze had een heel slecht, nogal seksueel getint taalgebruik.
In de laatste dagen van het kamp vroeg ze hoe ze Christen kon worden, en ze bad om Jezus in haar hart te ontvangen. Ze was heel serieus. Tijdens de lunch stond ze op in het bijzijn van alle mensen van het kamp en ze zei dat ze een Christen werd en ze schaamde zich er niet voor. Ze is ook heel geïnteresseerd in de doop. En ze is daarin niet de enige.
Koffie voor de leiding Een prachtige stem
In dit kamp opende God onze ogen om meer te zien over hoe waardevol deze kinderen zijn en de geweldige talenten die Hij ook in hen heeft geplaatst.
We voelen dat het nu Gods tijd is om te investeren in deze kinderen en tieners. Ze zijn zo open om te groeien in geloof.
Dus willen we hen meer betrekken in het dienen van de kerk, in aanbidding en in de Kids Club. God sprak tot ons over hoe hen te helpen in hun groei door ze bepaalde verantwoordelijkheden te geven.
De ene teenager schminkt de ander. En vervolgens op speurtocht.
Een ander meisje, Adina, heeft een mooie stem en ze begon deze stem te gebruiken om God te loven. Ze schreef in het kamp een prachtig lied voor Jezus, en de laatste avond zong zij het voor ons.
Ook een pluspunt van de kidsclub in Boiu is, dat er meer zigeunerkinderen naar school willen en ze beginnen te dromen van een ander leven.
We zien een nieuwe generatie Christenen ontstaan in Boiu en wij willen met hun samenwerken om samen God in deze prachtige omgeving te dienen. We voelen het als een groot voorrecht en ook een grote verantwoordelijkheid om te investeren in deze tieners.
Met liefde en waardering,
Cristina en Stelica
In oktober opnieuw team naar Roemenië Een groep van tien mensen gaat tussen 20 en 31 oktober opnieuw naar Sighisoara. Ze gaan verder bouwen aan het huis van Zsuzsa. Wellicht krijgen ze het, samen met de mensen ter plekke waar mee wordt samen gewerkt, af zodat Zsuzsa en haar kinderen komende winter letterlijk “onder dak” zijn.
We gaan er met tien mensen heen.
Er gaat tevens een grote dichte aanhanger mee. Deze gaat naar een dominee in Iasi, die de aanhanger gaat gebruiken voor het verdelen van eten de komende winters onder de armen in en in de omgeving van Iasi.
Etentje voor allerarmsten Beste mensen, binnen niet al te lange tijd (waarschijnlijk in November) zullen wij een diner organiseren waarvan de opbrengst ten goede komt aan de allerarmsten in Roemenië
Het meedoen is heel gemakkelijk, iedereen kan het, namelijk door een bepaald bedrag te betalen (tussen €40-€50 p/p) gezellig te genieten van het lekkere 3 gangen diner wat ons zal worden voorgeschoteld.
Zodra wij de exacte datum weten, zullen wij u dat doorgeven. Er kunnen maximaal 80 mensen deelnemen, dus stel de allerarmsten niet teleur en doe mee.
Met vriendelijke groeten,
Gerard Haverkamp en Berend ten Hove
Vladut Barabas is een 14 jarige jongen uit het dorp Boiu.
We kennen hem nu 7 jaar en hij maakt deel uit van de kids- club in Boiu. Hij is een jongen met duidelijke leiderscapaciteiten.
Vladut is opgegroeid op in een gebroken gezin. Zijn ouders zijn gescheiden op het moment dat hij nog een baby was. Uiteindelijk heeft zijn grootmoeder voor hem gezorgd.
Vier jaar geleden overleed zij echter. Dat was een moeilijke tijd voor hem, omdat niemand van zijn familie voor hem wilde zorgen. Uiteindelijk nam een tante hem in huis. Deze tante heeft geen baan en vaak laat ze Vladut werken om aan geld te komen. Daarom mist hij soms Vladut Barabas
Hij zit nu in de 8- ste klas.
Hij wil erg graag verder leren. Hij wil de middelbare school volgen en dan naar de universiteit. Dit is misschien voor u een normale gedachtegang, maar voor hem, als zigeuner, is het een grote droom. U kunt deze droom werkelijkheid laten worden door hem financieel te helpen. Bijvoorbeeld voor het kunnen kopen van voedsel, kleding en vooral zijn schoolopleiding.
Wij hopen erg dat iemand wil investeren in zijn toekomst.
Liviu Tudosie (studiebegeleider van SNR in Roemenië)
Op dit moment worden er via de SNR 5 kinderen gesponsord. Kinderen die daarmee ontzettend geholpen zijn want plotseling hebben ze stuk voor stuk vooruitzichten op een betere toekomst gekregen, terwijl daarvoor de vooruitzichten heel slecht waren. We gaan nu ook voor Vladut een sponsor zoeken. U kunt nu Vladut een geweldige wending geven in zijn leven. Voor €35,- per maand kan hij eten, zich kleden
Aarzel niet maar meldt je aan als sponsorouder.
SNR- markt In november hopen we opnieuw een markt te houden waarbij we een groot assortiment aan huishoudelijke zaken maar ook veel curiosa zullen aanbieden.
Waar en wanneer zult u spoedig horen.
Rommelmarkt 2009
Kerst 2010 Zoals het er nu naar uit gaan zien zal kerst 2010 voor velen een onvergetelijke tijd gaan worden. Al een aantal jaren hebben we voor de kerst bij diverse supermarkten inzamelingsacties gehouden voor voedsel voor Roemenië. Op YouTube kunt u twee filmpjes van eind 2009 zien waarbij we het eten verdeelden in Albesti en Tigmandru.
Ook bij particulieren thuis kon voedsel worden gebracht en vervolgens werd dit naar Roemenië gebracht om onder de armen te worden verdeeld. Van financiële bijdragen werd nog extra in Roemenië gekocht en de transportkosten werden er van betaald.
Ook dit jaar gaan we dit weer doen.
Maar dit jaar komt er ook iets extra’s en niet een klein beetje extra’s maar heel veel extra’s.
We zijn namelijk benaderd door een groep mensen die komende kerst zelf in Roemenië willen doorbrengen. We gaan met een grote groep ……………….(meer nieuws in volgende nieuwsbrief)
Voedsel en kleren
Vrachtwagen: Waarschijnlijk zal voor de kerst ook dit jaar weer een vrachtwagen, geladen met aller hande spullen en vooral ook warme kleding, naar Roemenië vertrekken om daar verdeeld te gaan worden onder hen die het nodig hebben en het niet op een gewone manier (met geld) kunnen aanschaffen.
Herhaling Herhaling Herhaling Herhaling
Actie gereedschap Het ongeluk van David aan het begin van de zomer is een ongeluk dat deels is te wijten aan slechte materialen. De ladder waar David van af is gevallen is een oude houten ladder. Dat “oud” geldt voor meer van zijn gereedschap. Iedere keer dat er van Stichting Netwerk Roemenië een zending met hulpgoederen naar Roemenië wordt gestuurd, kijkt David of er iets bij zit waar hij wat aan heeft voor de bouw.
Ik denk dat het voor David een grote zegen zou zijn wanneer hij kon beschikken over beter gereedschap. Te denken valt een paar steigers, een paar aluminium ladders, een hele goede aanhangwagen voor het vervoer van materiaal, goede schoppen en goede veiligheidsschoenen etc. Daarom wil ik de komende tijd oproepen doen aan zowel bedrijven als particulieren om (overbodig) gereedschap in minimaal goede staat en zonder gebreken (we hebben geen afdeling reparatie gereedschap o.i.d.) te doneren voor dit doel.
En heeft u geen gereedschap om te doneren, dan kunt u ook een financiële bijdrage geven op rekening van Stichting Netwerk Roemenië, bankrekeningnummer 1221.23.182 o.v.v. “actie gereedschap” Wij zullen van dat geld hier in Nederland of in Roemenië, samen met David, dat gereedschap kopen dat geschikt is voor het werk van David en zijn helpers.